🌹 चला श्री स्वामी समर्थांचे नामस्मरण करूया 🌹 श्री गुरू स्वामी समर्थ 🌹 Shree Guru Swami Samarth Maharaj🌹

🌹चला श्री स्वामी समर्थांचे नामस्मरण करूया🌹

भगवंताकडे मन लावावे व देह प्रारब्धावर सोपवावा.
खरोखर, प्रारब्धाचे भोग कुणालाही टळत नाहीत. प्रारब्धाचा संबंध देहापर्यंतच असतो, मनाशी नाही. देहास सुखदुःख प्रारब्धाने मिळते. दुःख कोणालाही नको आहे, पण ते येते. सुखाचेही तसेच आहे. प्रारब्ध म्हणजे कृतकर्माचे फळ. हे चांगले वा वाईट असू शकते. सुखाचे भोग आले तर माणसाला काही वाटत नाही, पण दुःखाचे प्रसंग आले की मनुष्य म्हणतो, "मी देवाचे एवढे केले, मी अमक्या अमक्या सत्पुरुषाचा आहे, मग मला असे दुःख का भोगावे लागते ?" पण त्याला हे समजत नाही की हा सर्व आपल्याच कर्माचा परिणाम आहे. त्याला देव किंवा संत काय करील ? 

 

समजा, आपल्याला काही पैशाची जरूरी आहे आणि आपल्या ओळखीचा माणूस किंवा अगदी जवळचा नातेवाईक एखाद्या मोठ्या बँकेचा मनेजर आहे; पण आपल्या स्वतःच्या नावावर बँकेत जर पैसे नसले तर तो काहीही करू शकत नाही. फारच झाले तर तो आपल्या स्वतःच्या खिशातून काही पैसे देईल. त्याचप्रमाणे, आपल्या प्रारब्धात जर सुख नसेल तर ते कुठून मिळणार ? संत फार तर जरूरीप्रमाणे आपले दुःख स्वतः सोसून आपला भार हलका करील इतकेच. म्हणून आपल्या प्रारब्धाने आलेल्या बर्‍यावाईट गोष्टी देहाने भोगाव्या आणि मनाने भगवंताचे स्मरण ठेवावे. खरा भक्त हा देहाला विसरलेला असल्याने देहाचे भोग भोगणे वा न भोगणे या दोन्हीची त्याला फिकीर नसते. म्हणून तो भोग टाळत नाही.

मनुष्याच्या देहाच्या अवयवात जसा कमीजास्तपणा असतो, त्याचप्रमाणे मनुष्याचे विकार आणि गुण पूर्वजन्माच्या संस्काराप्रमाणे, म्हणजेच प्रारब्धाप्रमाणे, कमीजास्त प्रमाणात येतात. आपल्या देहाला होणारे भोग आपल्या कर्माचेच फळ असते, पण ते अमुक कर्माचे फळ आहे असे कळत नसल्यामुळे आपण त्याला प्रारब्ध असे नाव देतो. जगातल्या घडामोडी जशा चालतात, तशाच आपल्या सर्व गोष्टी प्रारब्धानेच चालतात. आपल्याला येणार्‍या आपत्ती आपल्या प्रारब्धाच्या असतात; त्या भगवंताच्या नसतात; त्या पाहुण्यासारख्या असतात. त्या जशा येतात तशा जातात देखील. आपण होऊन त्या आणू नयेत, आणि प्रारब्धाने आल्या तर त्यांना घाबरू नये. प्रारब्धाची आणि ग्रहांची गती देहापर्यंतच आहे, मनाने भगवंत भजायला त्यांची आडकाठी नाही. जो संताची किंवा सद्‍गुरूची आज्ञा पाळतो, त्याचे प्रारब्ध हे प्रारब्धरूपाने राहात नाही. भगवंताच्या अनुसंधानाची सवय लावून घ्यावी, म्हणजे आपण प्रारब्धावर विजय मिळवल्यासारखेच आहे.
 

🌹 श्री स्वामी समर्थ 🌹

श्रीनृसिंहसरस्वती स्वामी दत्त महाराज हे आत्यंतिक कनवाळू आणि प्रेमळ असे आहेत . कधीही कोणाला टाकून बोलले नाहीत ,रागावले नाहीत. मदोन्मत्त विप्रांचा अपवाद सोडल्यास महाराजांचे रागावणे म्हणजे काय हेच भक्तांना ठाऊक नव्हते (आणि आजही नाही ).  महाराजांची वत्सलमूर्ती समोर आली कि भक्त आत्यंतिक प्रेमाने भावविभोर होत असत आणि त्यातही गुरुमहाराजांनी प्रेमाने हाक मारली कि जन्माचे सार्थक झाल्याचा आनंद होत असे .

साठ वर्षे वयाच्या गंगा स्त्रीने महाराजांच्या आशीर्वादाने अपत्यप्राप्ती (कन्या ) होताच दहा दिवसांनी सुस्नात होऊन त्या लेकराला गुरुमहाराजांसमोर ठेवले . महाराजांनी अत्यंत प्रेमाने ,कौतुकाने त्या दुपट्यात गुंडाळलेल्या कन्येला कडेवर घेतले . कडिये घेतले प्रीतीसी ll कन्येचे भविष्य कथन करीत त्यांनी गंगा स्त्रीला म्हटले ,हि कन्या पतिव्रता आणि शतायुषी होईल ,हिच्या घरी अष्टैश्वर्य नांदेल ,दक्षिण दिशेचा राजा हिच्या दर्शनार्थ येईल .

सायंदेव पंधरा वर्षांनी गाणगापूरला गुरुमहाराज आहेत हे कळताच आला ,सद्गदीद होऊन महाराजांना नमस्कार केल्यावर आशीर्वचन देत महाराज म्हणाले ,स्नान आणि अश्वत्थ पूजन करून त्वरित मठासी यावे ,भोजनास आमच्या पंगतीस असावे . भोजन होताच सायंदेवाची गुरुमहाराजांनी प्रेमाने चौकशी केली ,कुठे असतोस ?? पुसती क्षेम समाधान ll सायंदेवाला धन्य वाटले असेल . देवाने आपले क्षेम कुशल विचारावे यासारखा आनंद नाही .

यवन राजा दर्शनार्थ आला तेव्हा हा आपला पूर्वजन्मीचा रजक भक्त आहे हे पाहताच गुरुमहाराजांनी हाक मारली ,का रे रजका कोठे अससी l बहुत दिवसी भेटलासी ll म्लेंच्छ राजाला हि हाक ऐकताच पूर्वजन्मीचे ज्ञान झाले आणि -- सद्गदीद झाले अंतःकरण l अंगी रोमांच उठोन l आनंद बाष्पे रुदन करी ll आनंद बाष्पे म्हणजे आनंदाश्रू आले ,डोळे भरून आल्याने बाष्प जसे येताच धूसर दिसते तसे गुरुमहाराज दिसले . जन्मोजन्मी आठवण ठेऊन हाक मारून क्षेम कुशल विचारणारा परमात्मा किती प्रेमळ आणि करुणामूर्ती आहे !!

काही चूक झाल्यास दटावणारे ,रागे भरणारे दत्त महाराज हे शरण जाताच अत्यंत प्रेमाने जवळ घेतात ,समजावतात . एकदा आपला भक्त म्हणून महाराजांनी आपलं म्हटलं कि पाहायलाच नको . सर्व भार ते घेतात आणि आपण निर्धास्त होतो.

भगवंताचा जो झाला । त्याला देह प्रारब्धावर टाकता आला ॥
बोला अनंतकोटी ब्रम्हांड नायकराजाधिराज योगीराज परब्रम्ह श्री सच्चिदानंदसद्गुरू अवधूत चिंतन भक्तवत्सल भक्ताभिमानी अक्कलकोट निवासी श्री स्वामी समर्थ महाराज कि जय !!
#श्री_स्वामी_समर्थ_श्री_क्षेत्र_अक्कलकोट_गजर_स्वामी_नामाचा.

 
🌹 श्री गुरुदेव दत्त  🌹 श्री गुरू स्वामी समर्थ 🌹